Η υγρασία και ειδικά σε υψηλές θερμοκρασίες ενοχοποιείται για κρίσεις βρογχικού άσθματος. Μετά την έκθεση του ατόμου σε τέτοιο περιβάλλον μπορεί να εκδηλωθεί βρογχόσπασμος (στένωση των αεραγωγών) με συνοδό φλεγμονή αυτών (οίδημα). Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι το άτομο που πάσχει από βρογχικό άσθμα να διαμαρτύρεται κυρίως για δύσπνοια (δυσκολία στην αναπνοή), συρρίτουσα αναπνοή (ακούει την ανάσα του να σφυρίζει) και βήχα. Το ποσοστό υγρασίας το οποίο ενοχοποιείται για κρίσεις βρογχικού άσθματος συνήθως είναι αυτό το οποίο βρίσκεται πάνω από 50%. Πολλές φορές τα συμπτώματα βελτιώνονται μετά την απομάκρυνση από το συγκεκριμένο περιβάλλον.
Συστήνεται η χρήση αφυγραντήρα και η διαβίωση σε χώρους με χαμηλή υγρασία. Σε περίπτωση που είναι αδύνατον κάποιο άτομο με άσθμα να απομακρυνθεί από ένα περιβάλλον όπως αυτό παραπάνω, στο οποίο υπάρχει υψηλή πιθανότητα να εκδηλωθεί κρίση βρογχικού άσθματος, συστήνεται η έναρξη φαρμακευτικής αγωγής.
Ο καλύτερος σύμβουλος για να σας πει ποιοι είναι οι κίνδυνοι και ποιες είναι οι ενέργειες τις οποίες πρέπει να κάνετε εάν βρεθείτε σε περιβάλλον με υψηλή υγρασία είναι ο πνευμονολόγος σας.
